Pascual Veiga

PASCUAL VEIGA (1842 - 1906)

 

Pascual Veiga (1842 - 1906) nace en Mondoñedo. Comeza estudos musicais como neno de coro na catedral mindoniense. Con trece anos imparte clases de solfexo na capela catedralicia e posteriormente de harmonía. Desa época é a súa primeira composición, un Septenario á Virxe das Dores.

Orfeón Veiga

En 1864 trasládase á Coruña, onde o cabido da Colexiata admíteo como organista. En 1865 é nomeado vicepresidente da Sección de Música da Sociedade Fraternidade Xuvenil. En 1878 abandona o Orfeón Brigantino e funda o Orfeón Coruñés.  

No certame literario e musical convocado pola Sociedade dos Xogos Florais de Pontevedra presentou co Orfeón Brigantino a peza titulada Alborada Galega, coñecida como Alborada de Veiga.

Alborada de Veiga

En 1882 crea o Nuevo Orfeón, que poco despois se chamaría El Eco.  

Orfeón El Eco

Pascual Veiga convidou en 1889 a Juan Montes a crear conxuntamente un himno de Galicia. Para isto escribiu a Eduardo Pondal, que lle enviou as estrofas ás que poñería música. Así, a composición estaría formada polas nove primeiras estrofas do poema Os Pinos.

Himno Gallego

En 1896 trasládase a Madrid ao ser nomeado profesor do Conservatorio Nacional de Música. Ao ano seguinte dirixe o Orfeón Matritense e o Orfeón do Centro Galego en Madrid.

Cando a "Alborada" de Veiga soou no Palais du Trocadéro na Exposición Universal de París de 1889.



Palacio do Trocadero

A Tour Eiffel, recentemente levantada, era o arco de entrada á "expo". Do outro lado do río, nos salóns do Trocadéro, desenvolvíase o certame de orfeones, ao que asistiu como participante o Orfeón Coruñés nº 4, baixo a dirección de Pascual Veiga.

Vista aérea de París, coa Torre Eiffel, pavillóns da Exposición e Palacio do Trocadero (dereita, arriba)

Alí, no vestíbulo do palacio, no medio de 1.600 cantantes de diversas formacións de distintos países, atopábase o minguado orfeón de só 25 voces, que fixo soar 8 composicións, das que 5 eran do propio Veiga. O presidente da comisión de audicións, o famoso compositor Laurent de Rillé declara: "Malia a inmensidade da nosa sala de festas e a pesar do reducido número de cantantes do orfeón da Coruña, fixéronse aplaudir a bondade das súas voces e a originalidade das composicións".

Vestíbulo do Palacio do Trocadero

Non é de estrañar, imaxinando o París de finais do século XIX, en fronte da Tour Eiffel, prodixio da enxeñaría moderna, o efecto que pode causar un coro galego cantando unha “alborada” e o son do ancestral aturuxo explotando no medio da peza. O caso é que o Orfeón Coruñés nº 4 dirixido por Veiga trouxo para Galiza a medalla de ouro!

Audio

09 - Pascual Veiga - Alborada galega

10 - Pascual Veiga - Noche feliz

11 - Pascual Veiga - Himno galego

 

PARTITURAS

Alborada Pascual Veiga Iglesias 1842   1906   Edição a partir do manuscrito original do autor.  
Noche feliz Pascual Veiga Iglesias 1842   1906   Edição a partir do manuscrito original do autor.  
La escala  Pascual Veiga Iglesias 1842   1906   Edição a partir do manuscrito original do autor.  
Mal de amor Pascual Veiga Iglesias 1842   1906   Edição a partir do manuscrito original do autor  
Al mar (Barcarola) Pascual Veiga Iglesias 1842   1906   Edição a partir do manuscrito original do autor 1881
Os pinos (Himno galego) Pascual Veiga Iglesias 1842   1906   1890